Regisseren is het proces begeleiden van spelers, die graag een verhaal op driedimensionale wijze vertellen: op de planken staan. Amateurspelers houden van theater. Zij zijn geen professionele acteurs, maar moeten het hebben van hun enthousiasme, spelvaardigheden, repetities en samenwerking.
Met een script als uitgangspunt werken is een ander proces dan een voorstelling creeren uit improvisatie.
Een script vraagt onderzoek naar de tekst en de schrijver: tijdsbeeld, thema, plot, karakters etc. Tekstbehandeling betekent onderzoeken naar wat de zinnen betekenen, welke rol speel in het verhaal speelt. Vragen als: wat is de strekking van het verhaal en nog belangrijker: wat wil dit verhaal vertellen in de wereld, maken dat de regisseur en de groep een interpretatie moeten vinden. Welke beelden en gevoelens, gedachten en thema's komen voorbij? Dit in vorm zetten, zodat het geheel liefdevol klopt.
Het gaat altijd over relaties tussen mensen. De conflicten en relaties zijn zo langzamerhand wel bekend. Maar de manier waarop de personages hun doelen willen bereiken is heel verschillend, welke verlangens liggen onder de doelstelling? Wil het personage koste wat kost gehoord en gezien worden? Een liefde vinden? Succes hebben? Macht uitoefenen?
Vaak gaat het om één van die verlangens van een hoofdpersoon, dat steeds wordt gedwarsboomd door de eigen binnenwereld of de buitenwereld. Wat maakt dat hij of zij steeds botst, intern of extern? En hoe herkennen wij ons allemaal in welk innerlijk of uiterlijk gevecht dan ook. Dat maakt het theater zo waard om naartoe te gaan, te zitten en de tijdelijke maar zo waardevolle werkelijkheid tot ons door te laten dringen, Zodat we naar buiten gaan met de beelden, de gevoelens, de geraaktheid, het lachen of het huilen om onszelf als mensen.
Ook bij een improvisatievoorstelling komt het neer op dit onderzoek. Alleen is de vorm (tekst, non-verbale uitingen, etc) nog niet klaar, die moet gevonden worden tijdens het proces.
Dit proces naar een voorstelling toe blijft een prachtige manier om te genieten en ons als regisseur en spelers bewust te worden van de mens in al zijn rollen en pogingen tot overleven, of je nu speelt of kijkt. In al zijn pracht, kwetsbaarheid en eigenlijk het niet weten. Het in conflict raken met de wereld, een ander of met zichzelf. In welk verhaal dan ook.
Zo samen met een amateurtheatergroep aan het werk zijn met een liefst goede tekst of een goed basisidee voor een improvisatievoorstelling maakt het zo waardevol om regelmatig als regisseur te werken.
We werken samen aan onder andere tekstbegrip, inleving, samenspel, personage-ontwikkeling, emotioneel vrijer worden, lef en durf ontwikkelen, verbeeldingskracht aanspreken, intensiever gebruik van de zintuigen oefenen, en inleving om tot geloofwaardig en authentiek spel te komen.
Als je meer wilt weten, of je wilt een informatief, open en vrijblijvend gesprek, neem gerust contact op.
Referentie regie
“Op de een of andere manier weet Carole mij en andere spelers zo te regisseren dat er heel snel een sfeer ontstaat waarin we komen tot een open en vrij spel. Alle onnodige ballast, franje en druk, kan ik onder regie van Carole, zowel tijdens het repetitieproces als tijdens de voorstelling, heel goed loslaten. Dan wordt spelen echt genieten en voor ons publiek is het heel fijn om naar te kijken." Angela Reijrink
Geïnteresseerd?
Neem vrijblijvend contact op:
Carole van Ruitenbeek
We zien een vrouw en een man in een aula. Ze hebben een heftige geschiedenis. Na het verongelukken van hun zoon is hun huwelijk gestrand en hebben ze jarenlang geen contact gehad.
Nu is er op deze plek een nieuwe ontmoeting. Aanleiding is de ernstige bodemverontreiniging op deze begraafplaats, zodat het graf van hun zoon moet worden verplaatst. Welke ruimte is er nog voor gesprek, voor rouw? Wat hebben zij elkaar nog te zeggen?
Tekst: Lot Vekemans
Spel: Carole van Ruitenbeek, Bert van Laar
Muziek en zang: Martin van Laar
De voorstellingen Cultuurschok in het Mystiek Theater Enschede, op 31 oktober en 1 november jl. zijn met ontroering ontvangen door het publiek. Ook in het Vestzaktheater in Enschede is de voorstelling op 12 februari jl. heel goed ontvangen. We stoppen er nu mee. We willen iedereen bedanken die ons heeft ondersteund, meegewerkt heeft, een warm hart toedroeg in dit mooie project, er bij was. We dragen deze herinnering mee in ons hart, met een groot gevoel van warmte en blijdschap.
Via het gastenboek en mails en appjes kregen we de volgende recensies:
"Prachtige verbinding, erg geroerd" N.
"Geweldige voorstelling!! We gaan het nooit vergeten! 2x de voorstelling zien, is aangeraden." A en K.
"Iedereen lacht in dezelfde taal, prachtig!" F en A.
"Mooie ontroerende voorstelling. Je kan zien dat er veel liefde en passie in is gestopt." Y.
"Wat een mooi verhaal, in deze tijd van onzekerheid. Goede verhalen, net of alle vluchtelingen blij moeten zijn, om hier te mogen zijn. Je laat zoveel achter, geur, van jasmijn, vrienden, familie. Het was heel boeiend." R.
"Ik ben samen met mijn kleindochter naar jullie voorstelling geweest. Jullie zijn geen artiesten, geen kunstenaars in artistieke zin. Jullie blinken uit in authenticiteit. Daar ligt jullie kracht. Mijn kleindochter vertelde me na jullie optreden dat ze geleerd had. Achtergronden, culturen, jullie achtergronden. Ze vond het prachtig!
Maar...jullie zijn niet klaar. De eerste moeizame stappen in een vreemd land hebben jullie gezet. De voorstelling gaat echter door.
En dat vraag ik jullie te doen. Ga door met de voorstelling omdat jullie levensverhalen noodzakelijk zijn verteld te worden! Niet alleen voor jullie maar ook voor "ons" Nederlanders. Dus...tot een volgende keer". P.
Ontvang updates over mijn activiteiten, leuke foto’s en meer!